Chat gpt: https://chatgpt.com/share/6874bd00-d270-8005-952d-84bae54658ea
Titel: Een Zeventienjarige in de Jaren '60: Vluchten in Wiskunde, Elektronica, Flowerpower en Piraatradio
In de jaren 1960 voltrok zich een stille revolutie onder jongeren. De wereld was in verandering—de Vietnamoorlog, protesten, seksuele bevrijding, psychedelica, en de opkomst van jeugdcultuur zorgden voor een nieuw soort bewustzijn.
Middenin deze wervelstorm stond een zeventienjarige jongen uit Nederland. Geen held van de barricade, geen profeet van de beatgeneratie. Hij vluchtte—niet letterlijk, maar in zijn hoofd. En zijn toevluchtsoorden? Wiskunde, elektronica, flowerpower, en illegale piraatradiozenders.
Wiskunde als schuilplaats
Op school was hij stil, soms afwezig. Niet omdat hij niets begreep, maar omdat hij veel te diep zat in zijn eigen denkwereld. Waar anderen hun hoofd braken over breuken of sinuscurves, tekende hij in zijn schrift eindeloze reeksen, patronen, formules. Wiskunde was voor hem geen vak, maar een vorm van meditatie. Elk getal, elke formule bood logica, zekerheid, orde—het tegenovergestelde van de chaotische wereld buiten zijn slaapkamerraam.
Wiskunde gaf hem controle. In een tijd waarin volwassenen riepen dat alles moest veranderen, maar niemand wist hoe, bood de wiskunde iets wat vaststond. Bewijs is bewijs. Een limiet is een limiet. Geen ruimte voor vaagheid of hypocrisie. In een wereld van tegenstrijdigheden gaf wiskunde hem rust.
Elektronica: De magie van zelfbouw
Tegelijk leerde hij zichzelf elektronica aan. Oude radiotoestellen werden gesloopt, condensatoren gesorteerd in luciferdoosjes, transistors uit gesloopte televisies gehaald. Hij leerde solderen, schakelschema’s lezen, en experimenteerde met antennes die hij stiekem aan het balkon hing. Zijn kamer rook naar tin, olie en stof.
Wat begon als hobby werd al snel een vorm van zelfexpressie. Zelf iets bouwen, iets wat geluid maakte, wat écht werkte—het voelde als magie. Waar anderen zich verloren in LSD of muziek, vond hij zijn roes in printplaten en transformatoren.
Flowerpower en geestelijke vrijheid
Ondanks zijn rationele aard, raakte ook hij gefascineerd door de flowerpowerbeweging. Niet per se de drugs of de wilde feesten, maar de boodschap van vrede, vrijheid en creativiteit. Hij luisterde naar Jefferson Airplane, The Doors en Boudewijn de Groot. Zijn jas versierde hij met handgeschilderde symbolen—een vredesteken, een regenboog, een stiekem getekend Ohm-teken tussen de revers genaaid.
Hij schreef in notitieboekjes zinnen als: “Vrijheid is niet wat je krijgt, maar wat je durft te nemen.” Zijn ouders begrepen het niet. Zijn leraren vonden hem lastig te plaatsen. Maar in de mix van idealisme en creativiteit vond hij een soort mentale zuurstof.
Piraatradio: Zijn stem in de ether
Zijn grootste ontsnapping kwam via de ether. Samen met een paar vrienden bouwde hij zijn eigen piraatradiozender. ‘Radio Vrij Veldhoven’, noemden ze het voor de grap. Elke zondagavond klonken The Rolling Stones, protestliederen, obscure B-kantjes van singles en zelfs zelfgemaakte jingles door de wijk.
Ze gebruikten een oude versterker, een aangepaste FM-zender, en een antenne die ze alleen bij windstil weer durfden op te hijsen. Alles was illegaal, spannend, underground. En als ze de PTT op de scanner hoorden praten, ging de zender uit en het deksel op de versterker.
Via die piraatzender voelde hij zich voor het eerst gehoord. Zijn stem, zijn muziek, zijn ideeën—niet meer verstopt in schriftjes of soldeerbouten, maar in de lucht, vrij voor iedereen die toevallig afstemde.
Geen ontsnapping, maar transformatie
Wat begon als vluchten—uit het gezin, de school, de verwachtingen—werd uiteindelijk een vorm van verzet en creatie. Zijn wiskundige geest, zijn technische kunde, zijn openheid voor alternatieve ideeën, en zijn liefde voor vrijheid via geluid maakten van hem geen zonderling, maar een voorlopige versie van wie hij echt was: een denker, een maker, een brug tussen logica en droom.
Hij was niet de luidste van zijn generatie, maar hij luisterde het scherpst. En ergens in de mix van stilte, soldeer en psychedelica vond hij zichzelf.
Slotgedachte:
In een tijd die draaide om grote woorden en grote bewegingen, toonde deze zeventienjarige dat revolutie ook stil kan zijn. In zijn eentje, op zijn kamer, bouwde hij aan iets wat groter was dan zichzelf. Geen manifest, geen pamflet—maar een zelfgemaakte zender, een eigen signaal. En soms is dat genoeg.
No comments:
Post a Comment